معارف اسلامی و حقوق - تفریح و شادی

به گزارش مشرق، کانال مطالعات اسلامی زنان در ایتا با اشاره به جنبش فمینیست نوشت:تغییر لباس از مطالبات اصلی فمینیست‌های موج اول بود. همچنین رواج استفاده از دوچرخه به‌عنوان یک وسیله حمل‌ونقل ارزان در اروپا، با موج اول فمینیسم و مطالبات آن‌هم زمان شد. هم‌زمانی این دو اتفاق موجب شد که دوچرخه نویدبخش آزادی برای زنان باشد.در سال ۱۸۹۵ فرانسیس ویلارد از رهبران موج اول فمینیسم کتابی منتشر کرد با عنوان «چرخی میان چرخ‌ها: چگونه دوچرخه‌سواری را یاد گرفتم.» او در این کتاب در مورد دوچرخه‌سواری زنان، هموار کردن این مسیر و لزوم تغییر لباس زنان برای دوچرخه‌سواری می‌گوید.او پس از توصیف شرایط دست و پاگیر لباس زنان در آن دوره، نقل‌ می‌کند: « زنان برای دوچرخه‌سواری باید لباس مناسب‌تری بپوشند و درصورتی‌که این کار را انجام دهند بسیاری از تعصبات بیجا به همراهش از بین خواهند رفت.» بیان او نشان‌دهنده وجود حساسیت جامعه نسبت به لباس زنان و دوچرخه‌سواری آنان بوده است.همان‌گونه که ویلارد پیش‌بینی کرده بود، رواج دوچرخه‌سواری موجب تغییر لباس زنان شد و پوشیدن شلوارهای خاص، به‌جای پیراهن و دامن‌های بلند چین‌دار مرسوم شد. در ادامه دوچرخه‌سواری تبدیل به تجسم فردیت زنان برای جنبش «حق رأی» شد علاوه بر این، به آنان آزادی بیشتری برای انجام فعالیت‌های روزانه و مسافرت داد.رفته‌رفته دوچرخه به‌عنوان نماد «زن نوین» (new woman) در قرن نوزدهم مطرح شد. زنی جوان، تحصیل‌کرده، ورزشکار، علاقه‌مند به اشتغال، به دنبال ازدواج مبتنی بر برابری و سوار بر دوچرخه، تصویری بود که به‌عنوان «زن نوین» در آن روزگار ارائه شد.در سال ۱۸۹۵، الیزابت کدی استنتون یکی دیگر از رهبران جنبش فمینیسم در موج اول ادعا کرد «دوچرخه‌سواری موجب الهام بخشی زنان, ...ادامه مطلب